Vaste afstanden voor magneetvelden van hoogspanningsstations niet vast te stellen
Een vaste afstand tot hoogspanningsstations kan niet wetenschappelijk worden onderbouwd. Het RIVM geeft opties hoe hiermee om te gaan.
Voorzorgbeleid
Rond hoogspanningsstations komen net als bij bovengrondse hoogspanningslijnen magneetvelden voor. Er zijn aanwijzingen dat langdurige blootstelling aan deze magneetvelden bij kinderen mogelijk de kans op leukemie verhoogt. Daarom is er in Nederland sinds 2005 beleid om nieuwe situaties met langdurige blootstelling van kinderen te voorkomen. De Gezondheidsraad heeft in 2018 de aanwijzingen bevestigd en aan de overheid in overweging gegeven om het voorzorgbeleid uit te breiden naar andere onderdelen van het elektriciteitsnet, zoals hoogspanningsstations.
Locaties
Het RIVM heeft de magneetveldcontouren rond zes hoogspanningsstations en zes zogeheten opstijgpunten laten berekenen en geanalyseerd. Uit dit onderzoek blijkt dat de omtrek van de magneetveldzone rond een hoogspanningsstation grillig verloopt. De magneetveldzone kan zich uitstrekken tot 65 meter buiten het hek van het station. Deze afstanden geven slechts een indruk omdat maar een klein aantal locaties is onderzocht. Het is daarom niet makkelijk om op basis van deze inzichten één vaste afstand te kiezen.
Vervolg
Het RIVM geeft als optie om meer berekeningen te doen zodat er mogelijk wel een vaste afstand vastgesteld kan worden. Als de rijksoverheid nu toch al wil kiezen voor een vaste afstand dan stelt het RIVM voor om daar een extra veiligheidsmarge aan toe te voegen. De overheid kan er ook voor kiezen om de magneetveldcontour bij de stations, net als bij bovengrondse hoogspanningslijnen, te laten uitrekenen en geen vaste afstand te gebruiken.
Leave a reply